خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ رامین حسین آبادیان: چندی پیش، پس از سالها درگیری در دومین شهر بزرگ سوریه یعنی حلب، سرانجام نیروهای مقاومت موفق به آزادسازی کامل این شهر شدند. تسلط بر شهر حلب به عنوان دومین شهر بزرگ سوریه پس از دمشق، ضربه سهمگینی را بر پیکره گروه های تروریستی ـ تکفیری به ویژه گروه «جبهه النصره» وارد آورد، چراکه آنها حساب ویژه‌ای روی تسلط بر حلب برای بقای طولانی‌مدت خود در سوریه باز کرده بودند. در هر صورت، خواب‌هایی که تکفیریها و حامیان شناخته شده آنها از جمله ایالات متحده آمریکا، انگلیس، عربستان، قطر و ترکیه برای حلب دیده بودند تعبیر نشد و این شهر در نهایت به آغوش مقاومت بازگشت.

تکفیریها و حامیان منطقه ای و بین المللی آنها برای کسب امتیازات مختلف از دولت دمشق در مذاکرات سیاسی، نیاز مبرمی به برگ برنده‌ای تحت عنوان «حلب» داشتند؛ برگ برنده‌ای که اکنون دیگر برای آنها برباد رفته به حساب می آید. اکنون که تکفیریها و حامیان آنها همه چیز را در حلب از دست رفته می بینند، به فکر راه چاره‌ای برای برون‌رفت از بحران کنونی خود افتاده و به نظر می‌رسد که قصد دارند جبهه نبرد در سوریه را به استان های «ادلب»، «حمص» و «الرقه» منتقل کنند. استان ادلب، استانی با موقعیت جغرافیایی استراتژیک است که تداوم تسلط بر آن می توان تکفیریها را تا حدودی از وضعیت بحرانی کنونی خارج کند. علاوه بر این، تکفیریها سالهاست که بر استان «الرقه» تسلط دارند و اکنون نیز بر شهر تاریخی «تدمر» مسلط شده اند؛ از همین روی در حال حاضر تمام تلاش خود را بر روی حفظ حضور نظامی خود در این مناطق متمرکز ساخته اند.